Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ

«- Κυριάκο, άσε με να πω το «Άσπιλε…», να με ακούσει η γυναίκα μου! μου ζητούσε με περισσή ευγένεια ο κυρ Αντώνης, πτέραρχος εν αποστρατεία και ήρωας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εικοσιενός χρονών πρωτοψάλτης και λαμπαδάριος και δομέστικος και κανονάρχος ταυτόχρονα ήμουν, στον Ιερό Ναό Αγίου Φανουρίου, σε μια γειτονιά. Ο καημένος ο κυρ Αντώνης, αν και γλυκύτατος άνθρωπος, δεν έχαιρε της εκτιμήσεως των ετέρων βοηθών του αναλογίου. Μα καθάρισε ο άγιος Φανούριος, μεγάλη η χάρη του! Ακούστε πώς…»
Άλλοτε με τον πατέρα δάσκαλο στη σκιά του Ταϋγέτου και άλλοτε παρά τους πόδας σοφών Γερόντων, άλλοτε φοιτητής στους λαβυρίνθους της γνώσης ή του ψαλτικού αναλογίου και άλλοτε συντροφιά με συγκλονιστικά συναξάρια αγίων γυναικών και ανδρών που άλλαξαν τον κόσμο, ο Κυριάκης Κισκηρέας μάς προσκαλεί σε ένα ταξίδι ζωής.
Σε ένα ταξίδι που «παρασύρεται» κάπου-κάπου η γραφή να μας δείξει, με τρόπο παπαδιαμαντικό, τις αλήθειες του κόσμου. Σε ένα ταξίδι που παρελθόν και παρόν ισορροπούν αντάμα πάνω στην πιο λεπτή χορδή της αγάπης. Σε ένα ταξίδι, που η κάθε λεπτομέρεια, αδιάφορη για τους πολλούς, μας οδηγεί σε μέρη των ψυχών μας ολοφώτεινα.