ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

Μια ιστορία κατεδάφισης ενός εκπατρισμένου Έλληνα στη σύγχρονη Γερμανία.Ο Νάσος Λύρας, ελληνικής καταγωγής και συνταξιούχος Gastarbeiter «πολυτελείας» στο Μόναχο, ξετυλίγει ένα κουβάρι σκέψεων και αναμνήσεων από την Ελλάδα και από τη Γερμανία που τον οδηγούν να θυμηθεί αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ξεχασμένες λέξεις». Αυτές έρχονται από το βάθος του χρόνου, πάντα στη μητρική του γλώσσα, αυτήν που ο ίδιος έχει πάψει να χρησιμοποιεί για να μην του θυμίζουν έναν παλιό καλά κρυμμένο εαυτό.Πού θα βγάλει αυτή η άκρη του κουβαριού και πώς θα καταλήξει η ιστορία αυτή να είναι κάτι παραπάνω από ένα κρυφό ημερολόγιο;Όταν επιστρέφεις σε ένα σπίτι όπου έχεις ζήσει τα χρόνια που καθόρισαντην κατοπινή σου ζωή είτε σαν παράδεισος που επιθυμείς κάποτε νατον ξαναβρείς είτε σαν φυλακή από την οποία θέλησες να δραπετεύσεις,είναι σαν να συναντάς το φάντασμα εκείνου του εαυτού σου – κάποιουπου δεν υπάρχει σήμερα. Τα άδεια δωμάτια, τα λίγα παλιά έπιπλα πουαπέμειναν στον χώρο, τα κλειστά παράθυρα που γνωρίζεις τη θέα στηνοποία θα ανοίξουν σηκώνοντας το μάνταλο ή τραβώντας την κορδέλατου ρολού, ο ήχος των βημάτων στα πατώματα που τώρα αντηχεί αλλιώτικαανάμεσα σε γυμνούς τοίχους, μια γωνία που συνήθιζε να κάθεταικάποιος δικός σου, οι κλειστές βρύσες στο μπάνιο και στην κουζίναπου σε καλωσορίζουν σαν παλιοί φίλοι, όλα φέρνουν τον ίλιγγο τηςεπιστροφής στον χρόνο. Έζησα στ’ αλήθεια κάποτε εδώ; Και υπήρξανεστ αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι που το άφησαν έτσι φεύγοντας τελευταίοιμε την ελπίδα να σε ξαναδούν να μπαίνεις και να ζεις κοντά τους;Αυτή η επιστροφή σου δίνει το αίσθημα πως στη ζωή σου σαν ναέχει μεσολαβήσει ένα τεράστιο διάλειμμα, μια μακρά απουσία απότην πραγματικότητα, το περιβάλλον που θυμάσαι να σε περιείχε κάποτε.